Weinig Arabische muntjes zijn zo afhankelijk van de geschiedenis als die van Hejaz. Ze hadden geen eigen muntjes, want ze klopten alles wat ze maar te pakken kregen, en dit heeft een oorzaak.

FILM: 1962 PETER O'TOOLE speelt LAWRENCE OF ARABIA, de schuilnaam van de Brit T.E.LAWRENCE, welke claimt dat de Britse regering naar hem luistert zodat er een paar Arabieren zijn die met hem gaan knokken tegen de Ottomanen en hun handlangers tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914-1918).

De Amir van Mekka werd het vriendje van T.A. Lawrence, en droeg de naam Hussain ibn Ali. In ruil voor het knokken zou een onafhankelijk Arabië ontstaan na de overwinning. Treintjes opblazen, garnizoenen uitmoorden, alles wat een goed jongensboek behoort te hebben. Maar de Fransen, Amerikanen en Engelsen zijn absoluut onbetrouwbaar en verdelen de olie van Arabië tussen hun drietjes onder het mom van herstelbetalingen, en Hussain krijgt het westelijk gedeelte van het Arabische schiereiland, een zandstrand met woestijn, Hejaz geheten.

Amper dat Hussain aanwezig is, wordt deze verslagen door de warlord Abdul Azia ibn Saud, die met behulp van de Amerikanen een koninkrijk sticht onder de naam van Saudi-Arabia.

Het zoontje van Hussain moet oprotten en trekt naar het noorden, om aldaar koning te worden van Jordanië en Irak.

Pappa Hussain liet alle munten kloppen met de initialen al-Hejaz in het muntgebouw van Mekka. Maria Theresia-Thalers, Ottomaanse Para's en Kurus, Victoria op de Indiaase Anna, alles wat maar enigszins als een munt dienst deed, werd geklopt.

Bij de Ottomaanse munten werd de handtekening van de Sultan, de toughra, overgeklopt, om de export van schaarse pasmunt tegen te gaan.

Er ligt nog veel zand in de woestijn, en miljoenen zijn geklopt, maar je komt het amper tegen, die Hejaz-muntjes.